اضطراب اقلیمی در کودکان و نوجوانان و باورهای آنها در مورد واکنش‌های دولت به تغییرات اقلیمی یکی از مسائلی است که توجه روان شناسان کودک و نوجوان به آن جلب شده است . آنها دریافته اند که تغییرات اقلیمی پیامدهای مهمی برای سلامت و آینده کودکان و نوجوانان دارد، با این حال آنها قدرت کمی برای محدود کردن آسیب‌های آن دارند و این امر آنها را در برابر اضطراب اقلیمی آسیب‌پذیر می‌کند.
نتایج نظرسنجی جهانی در سال ۲۰۲۱ از ۱۰۰۰۰ کودک و نوجوان (۱۶ تا ۲۵ سال) در ده کشور (استرالیا، برزیل، فنلاند، فرانسه، هند، نیجریه، فیلیپین، پرتغال، بریتانیا و ایالات متحده آمریکا؛ ۱۰۰۰ شرکت‌کننده در هر کشور) که در مورد افکار و احساسات شرکت‌کنندگان در مورد تغییرات اقلیمی و واکنش‌های دولت به تغییرات اقلیمی بود نشان داد که :
پاسخ‌دهندگان در تمام کشورها نگران تغییرات اقلیمی بودند (۵۹٪ بسیار یا بسیار نگران و ۸۴٪ حداقل نگرانی متوسطی داشتند).
بیش از ۵۰٪ هر یک از احساسات زیر را گزارش کردند: غم، اضطراب، عصبانیت، ناتوانی، درماندگی و گناه.
بیش از ۴۵٪ از پاسخ‌دهندگان گفتند که احساساتشان در مورد تغییرات اقلیمی بر زندگی و عملکرد روزمره آنها تأثیر منفی گذاشته است و بسیاری از آنها تعداد زیادی افکار منفی در مورد تغییرات اقلیمی گزارش کردند (به عنوان مثال، ۷۵٪ گفتند که فکر می‌کنند آینده ترسناک است و ۸۳٪ گفتند که فکر می‌کنند مردم در مراقبت از سیاره زمین کوتاهی کرده‌اند). پاسخ‌دهندگان پاسخ‌های دولتی به تغییرات اقلیمی را منفی ارزیابی کردند و احساس خیانت بیشتری نسبت به اطمینان خاطر گزارش دادند. اضطراب و پریشانی اقلیمی با پاسخ ناکافی دولت و احساس خیانت مرتبط با آن همبستگی داشت.
کودکان و نوجوانان در سنین مختلف احساسات متفاوتی تجربی می کنند. احساسات اقلیمی شامل طیف وسیعی از احساساتی است که مردم در پاسخ به تغییرات اقلیمی تجربه می‌کنند، از جمله احساسات منفی و مثبت. این احساسات می‌توانند شخصی، اجتماعی یا حتی معنوی باشند و اغلب با نگرانی‌هایی در مورد آینده سیاره و تأثیر بشریت بر آن در هم تنیده شده‌اند.
احساسات منفی اقلیمی عبارت است از :
اضطراب اقلیمی یا اضطراب زیست‌محیطی: ترس مزمن از نابودی محیط زیست و پیامدهای احتمالی تغییرات اقلیمی، مانند کمبود منابع یا بلایای طبیعی.
سوگ اقلیمی یا سوگ زیست‌محیطی: غم و اندوه و سوگواری برای از دست رفتن اکوسیستم‌ها، گونه‌ها یا محیط‌های طبیعی به دلیل تغییرات اقلیمی.
سولاستالژیا: نوعی پریشانی عاطفی ناشی از فقدان یا تخریب ادراک‌شده‌ی یک محیط آشنا و محبوب، که اغلب به دلیل تأثیرات تغییرات اقلیمی است.
ترس، وحشت، غم: احساسات منفی عمومی مرتبط با تأثیرات درک شده از تغییرات اقلیمی.
درماندگی و ناامیدی: احساس غرق شدن در مشکلات و ناتوانی در ایجاد تغییرات مثبت.
احساسات مثبت اقلیمی عبارت است از :
امید: اعتقاد به امکان تغییر مثبت و آینده‌ای با محیط زیست سالم.
شادی و قدردانی: تجربه احساسات مثبت هنگام تعامل با طبیعت و مشاهده تاب‌آوری آن.
انگیزه و عزم: احساس الهام برای اقدام و مشارکت در راه‌حل‌های اقلیمی.
قدردانی: احساس سپاسگزاری از طبیعت و منابعی که در اختیارتان قرار می‌دهد.
حس هدفمندی: یافتن معنا و هدف در مشارکت در راه‌حل‌های اقلیمی.
ابعاد اجتماعی و معنوی:
احساسات اقلیمی صرفاً تجربیات فردی نیستند؛ بلکه تحت تأثیر زمینه‌های اجتماعی و فرهنگی نیز شکل می‌گیرند. تغییرات اقلیمی می‌تواند واکنش‌های معنوی مانند حس شگفتی یا مسئولیت‌پذیری نسبت به کره زمین را برانگیزد. احساسات می‌توانند کاتالیزوری برای اقدام باشند و افراد را به مشارکت در فعالیت‌های اقلیمی، حمایت از محیط زیست یا تغییر سبک زندگی ترغیب کنند.
پیمایش احساسات اقلیمی:
شناخت و اعتبارسنجی همه احساسات اقلیمی، چه مثبت و چه منفی، برای سلامت روان بسیار مهم است. بحث آزاد در مورد احساسات اقلیمی می‌تواند حس تعلق به جامعه و تجربه مشترک را تقویت کند. ایجاد مکانیسم‌های مقابله و درخواست حمایت در صورت نیاز می‌تواند به مدیریت پریشانی مرتبط با تغییرات اقلیمی کمک نماید.
شما چه احساسی دارید؟ برای ما بنویسید تا در وب سایت آموزشیار آب منتشر کنیم
