عدالت بین‌نسلی (Intergenerational Justice) به این معناست که نسل‌های امروز مسئول‌اند طوری زندگی کنند که حق زندگی خوب و سالم را از نسل‌های آینده نگیرند.
«عدالت بین‌نسلی یعنی ما باید طوری از زمین، آب، درخت‌ها و هوا استفاده کنیم که بچه‌های آینده هم بتوانند از آن‌ها لذت ببرند؛ همون‌طور که ما داریم لذت می‌بریم.»
اگر ما همه‌ی آب‌ها را مصرف کنیم، بچه‌های آینده شاید آب تمیز برای نوشیدن نداشته باشند و شاید اصلا زمین امن برای زندگی نماند
اگر همه درخت‌ها را ببُریم، آن‌ها شاید سایه، لذت سبزی جنگل یا حیوانات و حیات وحش را هرگز نبینند.
اگر آب‌وهوا را آلوده کنیم، آن‌ها شاید نتوانند راحت نفس بکشند یا آب سالم نداشته باشند تا سالم زندگی کنند.
عدالت بین‌نسلی یکی از اصول بنیادین توسعه پایدار است. یعنی: نسل امروز نباید منابع طبیعی را طوری مصرف کند که نسل‌های آینده از آن محروم شوند.
تصمیم‌گیری‌های اقتصادی، زیست‌محیطی و اجتماعی باید طوری باشد که نیازهای امروز را بدون آسیب زدن به توانایی نسل‌های آینده در برآورده کردن نیازهایشان تأمین کند.
