یکی از چالش ها و تهدیدات مهم امنیت غذایی در آینده شوری آب و خاک است.
شوری باعث کاهش بهره وری کشاورزی می شود. آب ها و خاک های شور در بسیاری از نقاط جهان به دلیل افزایش نرخ استخراج آبهای زیرزمینی، خشکسالی ها و شوک های بارندگی، افزایش سطح آب دریاها و سیستم های آبیاری معیوب و روشهای ناپایدار مانند استفاده از اب شیرین کن در مزارع در حال گسترش هستند.
گزارش ۲۰۱۹ بانک جهانی نشان می دهد که عملکرد محصولات کشاورزی تقریباً مطابق با افزایش غلظت نمک در آب است. یعنی نمک بیشتر در آب به معنای غذای کمتری برای جهان است.
این گزارش همچنین نشان میدهد که هر ساله به دلیل شور شدن آب، غذای کافی برای تغذیه ۱۷۰ میلیون نفر در روز از بین میرود – که معادل کشوری به وسعت بنگلادش است. چنین کاهش قابل توجهی از تولید مواد غذایی در آب های شور به این معنی است که امنیت غذایی همچنان به خطر می افتد مگر اینکه اقدامی فوری انجام شود.
این چالشی سخت است اما راه حل دارد و تنها با تغییر ممکن است. افزایش آگاهی، تقویت راه حلهای پیشگیرانه و سرمایه گذاری هوشمند با استفاده از فناوری جدید مورد نیاز است. نسل آینده به حمایت نسل حاضر برای پایداری نیاز دارد؛ اما ایا نسل حاضر دغدغه نجات زمین و منابع آن برای نسل آینده دارد؟
در استان ما بوشهر طی ۱۰ سال گذشته مقدار شوری آبهای زیر زمینی به سبب مجاورت با دریا به شدت افزایش یافته است و در دشتهای ساحلی مثل مند، عسلویه، کنگان، دیر و دیگر نقاط آب شور از سمت دریا به سوی آبخوانها در حال ریزش است. فناوری و نوآوری راه حل این چالش هاست.
