کوهها و تپههای شیبدار رواناب سریعی تولید میکنند که باعث بالا آمدن سریع نهرها میشود. سنگ ها و خاک های کم عمق و رسی اجازه نفوذ آب زیادی به زمین را نمی دهند. خاک های اشباع شده نیز می توانند منجر به سیل سریع سریع شوند. اگر طوفان رعد و برق در یک منطقه برای مدت طولانی ادامه یابد؛ یک نهر با عمق تنها حدود ۱۵ سانتی متر در مناطق کوهستانی می تواند در کمتر از یک ساعت به یک رودخانه خروشان با ارتفاع بیش از ۳ متر تبدیل شود، گاهی اوقات رعد و برق هایی که بارندگی شدید را ایجاد می کنند ممکن است در بالادست منطقه آسیب دیده اتفاق بیفتند و تشخیص یک موقعیت خطرناک را دشوارتر می کند. بارندگی بسیار شدید حتی در خاک خشک می تواند باعث سیل شود. بارندگی می تواند در بالادست دره رخ دهد و کوهنوردان می توانند با افزایش سریع آب به دام بیفتند. سیلاب ها می توانند زباله های با حرکت سریع را حمل کنند که خطرات قابل توجهی برای زندگی به همراه دارد. مکانهای پرخطر اضافی شامل مناطق سوخته جنگلی در کوهها و نواحی شهری که رواناب را افزایش میدهد. یخ و ذوب برف می تواند به ایجاد سیل ناگهانی کمک کند. یک برف عمیق باعث افزایش رواناب حاصل از ذوب برف می شود. بارانهای شدید بهاری که بر روی برفهای ذوب شده میبارند میتوانند باعث سیل ناگهانی شوند. ذوب شدن برف همچنین ممکن است در ایجاد سیلاب های ناشی از تجمع یخ در نهرها و رودخانه ها نقش داشته باشد. پوشش گیاهی نقش مهمی در کاهش خسارت سیل داد. علاوه بر آن فرسایش خاک ناشی از سیل را نیز کاهش می دهد. با کاشت درخت و بوته در شیبها و مناطق مستعد می توان از مخاطرات سیل جلوگیری کرد.
