اگرزنان شاغل در کشاورزی های کوچک حمایت شوند هم خود شان از فقر نجات پیدا می کنند و هم می توانند ناامنی غذایی را کاهش دهند. براساس گزارش اهداف توسعه پایدار۲۰۲۰ همه گیری در خدمات رسانی بهداشتی و دسترسی به غذای کافی برای ۳۷۰ میلیون کودک اختلال و حتی محرومیت ایجاد کرده است و جبران این ارقام به سالهای زیادی زمان نیاز دارد. اگر زنان کشاورز بتوانند با رفع محرومیتها و قوانین بازدارنده مورد توجه قرار گرفته و دسترسی شان به تسهیلات، مالکیت، آب و زمین و بازار مدیریت شده وموانع رفع گردد می توانند تاثیر قابل توجهی بر جبران این آسیبها داشته باشند. مزیت مزارع کوچک این است که می توانند آسیب کمتری به محیط زیست وارد نمایند و به دلیل استفاده بسیار کم از کودهای شیمیایی و سموم، غذای تازه و سالم برای تعداد زیادی از مردم در محدوده خودشان تولید کنند، آموزش آنها برای کشاورزی پایدار و مدیریت منابع آب امکان پذیر بوده و می توانند زنجیره ارزش و تامین را با دسترسی به بازارهای محلی مدیریت نمایند.
