در گاهشمار ایرانی از ۱۴ تا ۲۰ اسفند ماه به نام هفته منابع طبیعی نام گذاری شده است. روز ۱۵ اسفند نیز روز درختکاری است. در این روز ایرانیان با کاشت درخت و رسیدگی به فضای سبز و پاک نمودن آن به استقبال سال نو می روند. دار یا درخت در فرهنگ ایرانیان جایگاه ویژه ای داشته. علاوه بر منفعت اقتصادی ، برخی از درختان برای مردم معنوی بوده و مقدس می پنداشتند. ۵ درخت مقدس نزد ایرانیان عبارت است از : سدر، سرو، انار، خرما، انجیر . انار برای ایرانیان زرتشتی بسیار مهم و مقدس بوده است. علاوه بر این گیاه ریواس (لوآس) نیز از گیاهان مهم مورد احترام ایرانیان بوده است.
ایرانیان اعتقاد داشتند که درخت چهار آخشیج یا عنصر حیات یعنی آب و خاک، باد و آتش را در کنار هم گرد می‌آورد: آب در شیره‌اش جریان دارد، ریشه‌هایش باخاک در هم تنیده و برگ‌هایش با باد، و آتش از چوبش سر می‌زند .درخت نشان زندگی و هستی در کیهان، تداوم آن، رشد و فرایندهای زایشی و باززایی است درخت نشانه حیات تمام نشدنی است و همسان با فناناپذیری است.
درختان عامل مهم حفاظت از منابع آب و خاک هستند.
اما بیاییم بیاندیشم به این که با وجود این همه احترام به درخت چرا بیشترین جنگل زدایی در کشور ما اتفاق افتاده است؟ چرا برخی از ایرانیان زباله هایشان در آب و جنگل رها می کنند؟ چرا جنگلهای ما زباله دانی شده است؟؟
درختکاری کافی نیست؛ درخت داری هم مهم است.
درخت داری مهم است. احسنت